15. april 1489.godine - Rođen Mimar Sinan, graditelj mosta Mehmed-paše u Višegradu
Utorak, 13. Aprila 2021. Historijski događaji u ovom mjesecu
Koca Mimar Sinan Aga (Ağırnaz, Turska, 15. april 1489. - Istanbul, 17. juli 1588. ) je bio najznačajniji arhitekt u razdoblju sultana Selima I, Sulejmana I Veličanstvenog, Selima II i Murata III.
Sin klesara, u mladosti se obrazovao da bi postao vojni inžinjer. Brzo je napredovao kroz činove da bi postao prvo oficir a poslije i komadir janjičara sa počasnom titulom age. Proširio je svoje inžinjerske i arhitektonske vještine na kampanjama sa janjičarima i postao ekspert u gradnji svakojakih utvrda kao i građevinskih objekata kao npr. puteva, mostova i akvadukata. Oko pedesete godine života postavljen je za glavnog arhitektu Osmanskog carstva. Upotrebljavajući vještine stečene u vojsci konstruisao je razna civilna i vjerska arhitektonska djela. Na tom položaju ostao je skoro pedeset godina.
Mimar Sinan je projektovao jednu od najznačajnijih građevina Bosne i Hercegovine koja je na UNESCO-voj listi zaštićenih spomenika; most Mehmed pase-Sokolovića. Njegov učenik, Mimar Hajrudin Aga je sagradio Stari most u Mostaru,i time položio prijemni ispit za Sinanov mentorat. Stari most je također na zaštićenoj UNESCO-voj listi.
Sinan je na različitim mjestima u Osmanskom carstvu sagradio 84 velike džamije, 52 male džamije, 57 škola Kurana (medresa), 7 čitaona, 18 karavan saraja, 22 mauzoleja, 46 kupaona (hamama), 35 odmorišta (saray), 3 bolnice, 5 akvadukta, 8 mostova i 8 skladišta.
U njegova najznačajnija dela spadaju predivna Selimije džamija (Džamija Selima II) sa drugim po veličini najvišim minaretima na svijetu, u gradu Edirne i džamije Sulejmanije u Istanbulu. Najveći osmanlijski sultan Sulejman I Veličanstveni, koji je Sinana izuzetno cijenio i bio veliki pokrovitelj njegovog rada, učinio mu je veliku čast – na otvaranju džamije simbolično mu je predao ključeve da kao graditelj svečano otvori svoje arhitektonsko delo. Za njega i sultaniju Haseki Hürrem, Sinan je projektovao i dva odvojena mauzoleja u dvorištu iste džamije, u blizini kojih je, u svom skromnom mauzoleju (koji je sam projektovao) i sam kasnije sahranjen 17. jula 1588. godine.